We konden er op rekenen, dat ze niet de gemakkelijkste zou zijn.
Toen we voor het eerst met haar bij ons thuis kwamen, kwam ze meteen uit de draagmand en ging meteen op onderzoek uit, in tegenstelling tot Laika.
We lazen, dat Siberische katten heel alert van aard zijn en dat herkennen we bij Doescha. Ze heeft alles in de gaten. Ze is oplettend; niets ontgaat haar. Ze heeft scherpe ogen en oren en ze is razendsnel. Zij is ook degene, die altijd eerst bij de deur is, waarlangs wij naar binnen zullen gaan.
´s Morgens vroeg zit Doescha al bovenaan de trap bij de deur van de overloop. Zo gauw ze geluiden uit onze slaapkamer hoort, begint ze te mauwen en springt ze steeds weer 4 keer achter elkaar tegen de deurklink met de bedoeling om die open te maken (wat gelukkig nog steeds niet lukt!). Pas als we de deur open doen, stopt ze hiermee. Ze laat zich dan graag aanhalen. Dat is het moment, dat Laika ook naar boven komt. Wanneer ze in de gaten hebben, dat ik naar beneden ga lopen, lijkt het een wedstrijdje tussen hen, wie het eerst beneden en in de keuken is, want... daar krijgen ze eten.
In tegenstelling tot Laika pakt zij het eten niet met haar tong, maar met haar bekje / tanden. Ze gaf ons eerst de indruk een snelle eter te zijn. Dat was ook zo met de mousse, maar Laika blijkt toch een stuk sneller te zijn met de brokjes. Doescha is een stuk kleiner dan Laika. Aanvankelijk waren ze goed aan elkaar gewaagd, ondanks het feit dat Laika groter en zwaarder was. Intussen is de strijd om de dominantie in het nadeel van Doescha beslecht. Ze wint het wel met haar snelheid, maar Laika heeft toch vaak meer overwicht, door haar kracht.
Toen Erik voor het eerst met zijn honden kwam, keek ze aanvankelijk 'het katje uit de boom', maar eigenlijk trok ze al vrij snel de stoute schoenen aan en liep heldhaftig door de kamer, langs die grote hond, die ontzag voor haar had.
Doescha is een heerlijk poesje. Ze komt graag bij me op schoot liggen en laat tegenwoordig heel veel toe.
